BİR DAHA UYARMAM & BU SENİN SON ŞANSİN!

Sanık sandalyesinde öylece masum duruyordu çocuk. Sandalye bile bu sanığı taşımak istemiyor gibiydi sanki. 

Hakim kararını vermiş, fırından 2 ekmek çalan çocuk suçluydu... 

-Bir şey sorabilir miyim? Dedi çocuk. 

-Hapishane çok mu büyük? 

-Büyüktür. Dedi hakim yutkunarak. 

-Peki, hiç mi görmeyeceğim annemi? Dedi, korku ve ümitsizliğin rengine bulanmış ses tonu ile. Soru zordu hakim için. Tıpkı verdiği karar gibi. 

-Görüş günlerinde görebilirsin anneni ama onun dışında hayır. 

Bir umut ışığı arıyordu çocuk. 

-Peki ya geceleri? Geceleri yalnız mı kalacağım?

Ne yaparsak yapalım, herkes farklı bir şekilde tükeniyor bu hayatta. Hepimiz bir şeylerin bedelini ödüyoruz. Bazen seçtiklerimizin, bazen seçmediklerimizin... 

Evet, herkes seçtiklerinin veya seçmediklerinin bedelini ödüyor bu hayatta doğru ve bizler siyaseten seçtiklerimizin bedellerini ödemekten yorulmadık mı? 

Birkaç dilim baklava, iki ekmek çalan çocuklar, geleceklerini kararttığımız gençler, seçtiklerimizin hatalarını söyleyen büyükler büyük hapishanelerde kör karanlıklara mahkum olurken; seçtiklerimizin çoğunun çocuklarının lüks yaşam sürmesini hangi dinle, hangi ahlakla, hangi siyasi etikle açıklayabiliriz? 

Seçtiklerimiz her gün biraz daha zenginleşirken yoksulluğun dibini boylamayı hangi parametreler izah edebilir? 

Hayat seçimlerimizin şekillendirdiği bir zaman dilimi yani. O dilimin acı veya tatlı olmasının tek kararının bizde olması ve her defasında o dilime acıyı serpmenin izahı yok bende... 

Hal böyle iken yaklaşık 2.5 milyon insan ve Urfa'nın önünde yeni ve zorlu bir seçim var artık. 

Bu güne kadar seçip seçip Ankara'ya gönderdiklerimizi veya belediyelerin başkanlık koltuklarına oturttuklarımızı düşünüp yeni kararlar verme vakti... 

Seçtiklerimizin yaptıklarını yine yeniden yazıp ne kendimin ne de sizlerin moralini bozmanın anlamı yok zira sapkınlığın, rantın, iş takipçiliğinin, tefeciliğin, algı operasyonlarının usta isimlerinin bizden çaldıklarının bedellerini çok ağır ödedik. 

Şimdi diyorum, bir de bunları yapmayacak isimleri seçme vaktidir. 

Mesela bize yalan ve hayal satmayacak bir BŞ başkanı seçme vaktidir... 

Mesela oğluna, kızına, yeğenlerine, kardeşlerine, eşine, amcasına, dayısına ihale ve rant vermeyecek birisini... 

Mesela makamından güç alıp yargı üzerinden mazlumu ezmeyecek birisi.. 

Mesela bilgi birikimini, vizyonunu Alllah için kullanıp kul hakkını yemeyecek birisi olmalı artık. 

Mesela parti ayırmaksızın herkesin otorite kabul edeceği ve sözüne güveneceği birisi... 

Mert olmalı evet ve bu şehri kurtaracak kararları alacak kadar cesur... 

Öyle biri var, hepiniz tanıyorsunuz aslında. Şehir olarak yakasına yapışıp, dört elle sarılarak gerekirse zorla seçmeliyiz! 

Bu şehir artık seçtiklerinin bedelini ödemek istemiyorsa ona gitmeli. 

Bu şehirdeki anne babalar artık evlatlarının madde bağımlığının titrek nöbetlerinde ölüme gidişini izlemek istemiyorsa, onu seçmeli. 

Yoksulluğun sevdiklerini, aşklarını, hayallerini, geleceklerini ellerinden aldığı gençler aydınlık bir yarın istiyorsa ona gitmeli... 

Hasta yakınları hastalarının civar şehir yollarında ölmesini istemiyorsa ve sağlık sorunları bitsin istiyorsa ona gitmeli... 

Öğretmenler ve veliler 81 ilin en geri kalmış eğitimine artık son vermek istiyorsa ona gitmeli... 

Tarlalarına ektiği ürünün banka borçlarını karşılamayan çiftçim bereketli hasat mevsimleri istiyorsa ona gitmeli... 

Madem seçtiklerimizin bedelini ödüyoruz, bu kez Mehmet Kasım Gülpınar'ı seçmeli bu şehir. Bir bedel de onun için ödemeliyiz ve ben eminim ki bu kez de onu seçmez isek seçmediğimizin bedelini çok ağır ödeyeceğiz. 

Biliyorum ki O'nun olduğu bir şehirde küçük çocuklar sanık sandalyelerin de, uyuşturucu nöbetlerinde karanlığa mahkum olmayacaklar. O çocuklar yarına gülümseyecekler.

Bizler, bu güne kadar seçtiklerimizin bedelini ağır ödedik. Bırakın çocuklarımız ödemesinler... 

Benden uyarması.